Aan de bevroren waterkant golft de sneeuw omhoog en omlaag

Wanneer sta je stil? Hoe neem je je rust?
Op welk moment neem je de volgende stap, hoe voelt het, wat vind je er van, zal ik wel of zal ik niet?
Waar pas je je aan en stel je je eigen grenzen?
Wat past bij jou en wat is jouw natuurlijke tempo?

Het golven en schakelen lijkt zo simpel als je de natuur bekijkt.
De ene keer golf je mee omlaag en omhoog en de andere keer voel je je bevroren en weet je het even niet.

Wanneer je jezelf veel hebt aangepast door allerlei omstandigheden, ook omdat je denkt dat het zo hoort en je gevoelens steeds niet (h)erkent.

Leren zelf te voelen, wat past bij mij, vertragen, stilstaan, rust vinden bij de onrust, gevoelens (h)erkennen en een nieuwe beweging maken op het pad dat je loopt.
Het is een uitdaging, soms is het leuk en soms ook niet. Dat is het allebei herkennen en erkennen.

En toch... blijf ik mijn pad lopen en rolt dit stukje er zo uit!